شعر با ق

شعر با ق ,شعر با ق شروع شه,شعر با قاف شروع شه,شعر که با ق شروع شه,بیت شعر که با ق شروع شه,شعر که اولش با ق شروع شه,یه شعر که با ق شروع شه,شعر با حرف ق,شعر با حرف ق شروع شود,شعر با حرف ق شروع بشه,شعری که با حرف ق شروع شود,شعر که با حرف ق شروع بشه,شعری که با حرف ق شروع بشه

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد که با حرف ق شروع می شوند برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

قلب او سرشار از حب علی مرتضی (ع ) است

حب زهرای بتول (س ) مصطفی (ص ) دارد بسیج

شعر با ق

 قهرمان عشق بیتاب است در خون ریختن

این محیط از موج خود سوزن به ماهی می دهد

شعر با ق شروع شه

قفس شکسته و راهم به گلستان نزدیک است

ولی به کوتهی بال و پر چه خواهم کرد

شعر با حرف ق شروع شود

 قهرمان ملک و ملت آسمان معدلت

آفتاب دین و دانش سایه پروردگار

شعر با قاف شروع شه

قطره ای کز جویباری می رود

از پی انجام کاری می رود

بیت شعر که با ق شروع شه

 قهر یگرنگان دلیل انقلاب عالم است

از فساد خون خلل در کشور تن میشود

شعری که با حرف ق شروع بشه

قدم باید اندر طریقت نه دم

که اصلی ندارد دم به قدم

شعر که اولش با ق شروع شه

 قطره تویی بحر تویی لطف تویی قهر تویی

قند تویی زهر تویی بیش میازار مرا

شعری که با حرف ق شروع شود

قدیم ها نامشان بود هفت چین ها

سپس نامش دگر شد هفت شین ها

شعر با قاف شروع شه

 قهر کند دایگی از لطف تو

زهر دهد دایه چو آری تو فن

شعر با ق

قمار عاشقان بردی ندارد از نداران پرس

کس از دور فلک دستی نبرد از بدبیاران پرس

قراری نیست در دور زمانه بیقراران بین

سر یاری ندارد روزگار از داغ یاران پرس

شعر با ق شروع شه

قهرت را می توانم تحمل کنم

بهانه ات را..

لج بازی ات را..

اما دامن آبی چین دارت را نه!

ماهی کوچکی می شوم

که بعد از عمری

دریا را دیده!

شعر با حرف ق شروع شود

قدر و بهای مرد نه از جسم فربه است

بل قدر مردم از سخن و علم پر بهاست

شعر با قاف شروع شه

قهر نکن عزیزم!

همیشه که عشق

پشت پنجره هامان سوت نمی زند

گاهی هم باد

شکوفه های آلوچه را می لرزاند

دنیا همیشه قشنگ نیست

شعر با ق

قلم شیرین و خط شیرین سخن شیرین و لب شیرین

خدا را ای شکر پاره مگر طوطی قنادی

شعری که با حرف ق شروع بشه

قرآن بخوان ! تمام جهان گوش می‌شود

غیر از تو هر چه هست فراموش می‌شود

شعر با ق شروع شه

قبل از اینکه آفتاب امسال غروب کند

قبل از اینکه خاطرات کم رنگ شوند

قبل از اینکه شبکه‌ها عید را اعلام کنند

برای تو و خانواده‌ات آرزوی سالی توام با خوشبختی دارم

بیت شعر که با ق شروع شه

قرآن درگشا تا راز یابی

تو چون منصور خود در بازیابی

شعر با حرف ق شروع شود

قانع به استخوانم و از سایه تاجبخش

با همتی که بال هما میدهد به دل

شعری که با حرف ق شروع بشه

قرآن یافت او این عزت و ناز ز قرآن

در دو عالم عالم شد سرافراز

شعر با قاف شروع شه

قرض است کارهای بدت نزد روزگار

یک روز اگر ز عمر تو ماند ادا کند

قرن ها می رود و ذکر جمیل سعدی

همچنان مانده در افواه انام ای شیراز

شعر با ق شروع شه

قاصدک ! هان چه خبر آوردی؟

از کجا ،وز که خبر آوردی؟

خوش خبر باشی ،اما ،اما

گرد بام و در من

بی ثمر می گردی

انتظار خبری نیست مرا …

شعر با ق

قرارمان اول پائیز

کنار خیمه مادر بزرگ

دیوانگی با تو

خشم قبیله با من !

شعری که با حرف ق شروع بشه

قاصدک! هان ولی …آخر … ای وای

راستی آیا رفتی با باد؟

با تو ام آی ! کجا رفتی؟ آی…

راستی آیا جایی خبری هست هنوز؟

مانده خاکستر گرمی جایی؟

در اجاقی-طمع شعله نمی بندم-خردک شرری هست هنوز؟

شعر با حرف ق شروع شود

قضای آسمانی بود مشتاقی و مهجوری

چه تدبیری توانم با قضای آسمانی کرد

شعر با قاف شروع شه

قاصدک!

ابر های همه عالم شب و روز

در دلم می گریند

بیت شعر که با ق شروع شه

قضا رفت و قلم بنوشت فرمان

تو را جز صبر کردن چیست درمان

شعر با ق شروع شه

قمری بی آشیانم بر لب بام وفا

دانه و آبم ندادی مشکن آخر بال من

شعر با ق

قرارمان فصل خرما

کوچه مادر بزرگ

تو نخل باشی

من شرجی

شعری که با حرف ق شروع بشه

قصر نمازت چه؟ ای مسافر مجنون

کعبه لیلی است قصد کن به اقامت

شعر با قاف شروع شه

قطره ی اشکیم اما در درون دل نهان

گر به سوی دیده ره یابیم دریا می شویم

شعر با حرف ق شروع شود

قربان نگاه تو که اقیانوسی

افتاده به تور ماهی چشمانت

قسمت شده این که به دامی بخورم

یک عمرفقط چوب سلامی بخورم

قایقی خواهم ساخت

خواهم انداخت به آب

دور خواهم شد از این خاک غریب

شعری که با حرف ق شروع بشه

قصد جان کردی که یعنی دست کوته کن ز من

جان به کف بگذارم و از دست نگذارم تو را

 گر برون آرند جانم را ز خلوت‌گاه دل

نیست ممکن، جان من، کز دل برون آرم تو را

شعر با قاف شروع شه

قناعت کن اگر در آرزوی گنج قارونی

گدای خویش باش ار طلب ملک سلیمانی

شعر با ق

قفس تنگ فلک، جای پرافشانی نیست

یوسفی نیست در این مصر که زندانی نیست

شعر با ق شروع شه

قسمت حوالتم به خرابات میکند

هرچند کاینچنین شدم و آنچنان شدم

قدح پر کن که من در دولت عشق

جهان بخت جهانم گرچه پیرم

شعر با حرف ق شروع شود

قطره ای از قلزم توحید باشد هر دلی

دست رد بر هیچ مخلوقی منه گر و اصلی

بیت شعر که با ق شروع شه

قراری بسته ام با می فروشان

که روز غم بجز ساغر نگیرم

شعری که با حرف ق شروع شود

قلب هر خاکی که بشکافد، نشانش عاشقی ست

هر گلی که غنچه زد، نامش شقایق می شود

شعر با قاف شروع شه

قدر و بهای مرد نه از جسم فربه است

بل قدر مردم از سخن و علم پربهاست

شعری که با حرف ق شروع بشه

قفل بر در نبسته‌ ام

شمع روشن نکرده‌ام

و تو می‌دانی خسته‌تر از آنم

که به خواب فکر کنم

شعر با ق

قرض است کارهای بدت نزد روزگار

یک روز اگر ز عمر تو ماند ادا کند

شعر با ق شروع شه

قناعت کن اگر در آرزوی گنج قارونی

گدای خویش باش ار طالب ملک سلیمانی

بیت شعر که با ق شروع شه

قدر اهل درد، صاحب درد می داند که چیست

مرد صاحب درد، درد مرد می داند که چیست!

شعر با حرف ق شروع شود

قطره قطره

باران می نویسد :گل

نم به نم

دو دیده ی من می نویسد: تو

شعر با قاف شروع شه

قیامت بی حسین غوغا ندارد

“شفاعت بی حسین معنا ندارد”

حسینی باش که در محشر نگویند

“چرا پرونده ات امضاء ندارد”.

شعر که اولش با ق شروع شه

قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست

بوسه ای چند بیامرز به دشنامی چند

شعری که با حرف ق شروع بشه

قــضــای آسـمـانـی بـود مـشـتـاقـی و مـهـجـوری 

چــه تـدبـیـری تـوانـم بـا قـضـای آسـمـانـی کـرد

شعری که با حرف ق شروع شود

قصّه ی شیرین نیفتاده است هرگز اتفاق

هر چه هست ای عشق از افسانه سازی های توست

شعر با ق

قــرن هــا مــی رود و ذکــر جــمــیـل سـعـدی

هــمــچــنــان مــانـده در افـواه انـام ای شـیـراز

شعر با ق شروع شه

قیاس امروز گیر از حال فردا

که هست امروز تو فردای دیروز

بیت شعر که با ق شروع شه

قــمــار عــاشــقــان بــردی نــدارد از نـداران پـرس

کـس از دور فـلـک دسـتـی نـبـرد از بـدبـیاران پرس

شعر با قاف شروع شه

قبل از غدیر گفت: علی رهبر من است

قبل از غدیر شیعه مولا شدن خوش است

دنبال مال نیست اسیر نگارها

بانوی ما به مادر زهرا شدن خوش است

شعر با حرف ق شروع شود

قــمــار عــاشــقــان بــردی نــدارد از نـداران پـرس

کـس از دور فـلـک دسـتـی نـبـرد از بـدبـیاران پرس

شعری که با حرف ق شروع شود

قیمت دُر نه از صدف باشد

تیر را قیمت از هدف باشد

شعری که با حرف ق شروع بشه

قـانـع بـه اسـتـخـوانـم و از سـایـه تـاجبخش

بــا هــمــتــی کـه بـال هـمـا مـی دهـد بـه دل

شعر با ق

قراری چون ندارد جانم اینجا

دل خود را چه می‌رنجانم اینجا؟

سر عاشق کله‌داری نداند

بنه کفشی، که من مهمانم اینجا

شعر با ق شروع شه

قهوه دم می‌کنم،

نصف قاشق سیانور به فنجانت می‌ریزم!

لبخند که می‌زنی،

می‌گویم:

قهوه‌ات سرد شده

بگذار عوضش کنم!

این کار هر شب من است،

سال‌هاست که می‌خواهم تو را بکشم،

ولی لبخندت را … چه کنم؟!

شعر با قاف شروع شه

قصر فردوس به پاداش عمل می بخشند

ما که رندیم و گدا دیر مغان مارا بس

شعر با حرف ق شروع شود

قهوه‌ات را بخور

آرام گوش کن

شاید با هم دوباره‌ قهوه‌ای نخوریم

و فرصت دیگری نباشد

برای حرف زدن

شعر با ق

قهوه‌ات دارد سرد می‌شود

و طاقت ِ آفتاب ِ نشسته بر صندلی‌ات طاق

مگر چقدر طول می‌کشد

انتخاب پیراهنی که ساعتی دیگر

باید از تن درآوری

شعر با قاف شروع شه

قهوه بس تلخ‌ست‌ کش نوشند مردم صبح و شام

لیک بس شیرین شود چون گشت با شکر عجین

بیت شعر که با ق شروع شه

قومی متفکرند اندر ره دین

قومی به گمان فتاده در راه یقین

می ترسم از آنکه بانگ آید روزی

کای بی خبران راه نه آن است و نه این

شعر با ق شروع شه

قهوه‌ام را تلخ می‌نوشم

شکر

نه! فقط کمی لبخند در فنجانم بریز …

شعری که با حرف ق شروع بشه

قدر‌نشناس ِ عزیزم، نیمه ی من نیستی

قلبمی اما سزاوار تپیدن نیستی

شعر با حرف ق شروع شود

قهوه‌ات را بنوش و باور کن من به فنجان تو نمی‌گنجم

دیده‌ام در جهان نما چشمی که به تکرار می‌کشد فالم

شعر با قاف شروع شه

قضا دستیست پنج انگشت دارد

چو خواهد از کسی کامی برآرد

دورا بر چشم نهد دونیز بر گوش

یکی بر لب نهد گوید که خاموش

شعر با ق

 قهوه بس تلخست کش نوشند مردم صبح و شام

لیک بس شیرین شود چون گشت با شکر عجین

بیت شعر که با ق شروع شه

قصه ام را همه خواندند؛ چگونه ست که او

خاطرات من ِ انگشت نما یادش نیست؟!

بعد ِ من چند نفر کشته، خدا می داند

آن قدر هست که دیگر همه را یادش نیست

شعری که با حرف ق شروع شود

قلبِ من موقع اهدا به تو ایراد نداشت

مشکل از توست اگر پس زده پیوندش را

شعری که با حرف ق شروع بشه

قلندران طریقت به نیم جو نخرند

قبای اطلس آن کس که از هنر عاریست

شعر با قاف شروع شه

قلب من را میزبان عشق تو ، چون رعیتیست 

که به نزدش پادشه دعوت به مهمانی شود

شعر با ق شروع شه

قحطی هیزم اهالی را به فکر انداخته است

بد نگاهم می کند دیزی سرای روستا

من که خواهم سوخت حرفی نیست اما کدخدا

تیر سیمانی نخواهد شد عصای روستا

شعر با حرف ق شروع شود

قلب من گواه بر تو دارد

دشوار است

فراموشی لبخند تو …

شعر با ق

قره العین من آن میوه دل یادش باد

که خود آسان شد و کار مرا مشکل کرد

بیت شعر که با ق شروع شه

قلب تو آشیانه‌ی من است‎

و قلب من باغ و بهار تو‎

مرا چهار کبوتر است‎

چهار کبوتر کوچک‎

قلب من آشیانه‌ی توست‎

و قلب تو باغ و بهاران من.‏‎

شعری که با حرف ق شروع بشه

قلب من موقع اهدا به تو ایراد نداشت

مشکل از توست اگر پس زده پیوندش را

حفظ کن این غزلم را که به زودی شاید 

بفرستند رفیقان به تو این بندش را :

شعر با قاف شروع شه

قلب

اول می شکند

بعد می گیرد

و درست لحظه ای که می ایستد

جای خالی آغوش ات

بیشتر از همیشه

درد می کند!

شعر با ق شروع شه

قحط جود است آبروی خود نمی باید فروخت

باده وگل از بهای خرقه می باید فروخت

شعر با حرف ق شروع شود

 قهرمان عشق هر جا مجلس آرایی کند

چینی مودار می داند سر فغفور را

شعر با ق

قاصدکای نقره ای ، خوش خبر اما بی صدان

آیینه های قصه گو ، بی گفتگو ، بی ادعان

صدای قلبِ عاشق و از تو نگاش میشه شنید

روی سکوتِ ورقا میشه نوشت و نُـت کشید

بیت شعر که با ق شروع شه

 قهرمان عشق بر گردنفرازان غالب است

کیست تا آرد برون، از دست حیدر تیغ را

شعری که با حرف ق شروع بشه

قسم به جان تو خوردن طریق عزت نیست

به خاک پای تو کان هم عظیم سوگندست

شعر با قاف شروع شه

 قهرمان عدل چون پرسش کند روز حساب

از بهشت عافیت خاری نگیرد پای ما

شعر با ق شروع شه

قراره غرق هم باشیم از این دریا نترسونم

تو لب تر کن یه دریا رو به آتیشت بسوزونم

اگه کهنه م بگو نو شواگه پیرم جَوون می شم

دلت میخواد کی باشم من از فردا همون میشم

بیت شعر که با ق شروع شه

 قهرمان عشق می باشد به عاشق مهربان

کشتی غواص گوهر جو به دریا آشناست

شعر با ق

قومی که گفته اند حقیقت پدید نیست

در حیرتم که غیر حقیقت چه دیده اند

شعری که با حرف ق شروع شود

 قهرمان عشق دلها را مسخر کرده است

هر کجا آهی که بینی رایت اقبال اوست

شعر با حرف ق شروع شود

قاآنیا دل تو حرم خانهٔ خداست 

منت خدای راکه بتی در حرم نماند

شعری که با حرف ق شروع بشه

 قهرمان غیرت عشاق، بی جاسوس نیست

روی خود در خلوت آیینه بوسیدن نداشت

شعر با قاف شروع شه

قدم درغ مدار از جنازه حافظ

که گرچه غرق گناه است میرود به بهشت

شعر با ق شروع شه

 قهرمان عشق را آیین و رسم دیگرست

دار منصور از کلام راست بر پا می کند

شعر با ق

شعر در مورد اسم سوگند

شعر در مورد اسم سوگند ,شعر درباره اسم سوگند,شعر اسم سوگند,شعر با اسم سوگند,شعر برای اسم سوگند,شعر درباره اسم سوگند,شعر درمورد اسم سوگند,شعر از اسم سوگند,شعر با کلمه سوگند,شعر با نام سوگند,شعر در مورد اسم سوگند

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اسم سوگند برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

گفتم از قصه عشقت گرهى باز کنم

به پریشانى گیسوى تو سوگند، نشد

شعر در مورد اسم سوگند

سوگند به موی تو که از کوی تو رفتیم

از کوی تو آشفته تر از موی تو رفتیم

شعر درباره اسم سوگند

سوگند به دلهای شکسته، آخر

یک روز تو هم تقاص پس خواهی داد

شعر اسم سوگند

سوگند یاد می کنم

که بر فراز تمام بلندی های آسیایی

به رکوع در آیم

برای پرستش تو…

شعر با اسم سوگند

محبوبم!

سوگند می خورم که بازیچه و شکست خورده ی تو باشم

شعر برای اسم سوگند

سوگند یاد می کنم

نشان افتخار تو را بر شانه ی خویش سزاوار باشم

شعر درباره اسم سوگند

مردم همه

تو را به خدا

سوگند می دهند

اما برای من

تو آن همیشه ای 

که خدا را به تو

سوگند می د هم.

شعر درمورد اسم سوگند

وآنکه سوگند خورم جز به سر او نخورم

وآنکه سوگند من و توبه ام اشکست کجاست؟

شعر از اسم سوگند

به تماشا سوگند

و به آغاز کلام

و به پرواز کبوتر از ذهن

واژه ای در قفس است

شعر با کلمه سوگند

به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد

که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد

شعر با نام سوگند

به گریه های تو سوگند، خسته ام دیگر

و شاخه های ترَم را شکسته ام دیگر

شعر در مورد اسم سوگند

سوگند بر چشمت که از تو تا دم مرگ

دل بر نمی‌گیرم مرا مگذار و مگذر

شعر در مورد اسم سوگند

معنی بخشیدن یک دل به یک لبخند چیست؟

من پشیمانم بگو تاوان آن سوگند چیست؟

شعر درباره اسم سوگند

همیشـه دوستت دارم ـ بــــــــه جــــــان مــادرم ـ امــــا

تو از بس ساده ای ، خوش باوری ، سوگند لازم نیست

شعر اسم سوگند

سوگند می خورم به مرام پرندگان 

در عرف ما، سزای پریدن تفنگ نیست

شعر با اسم سوگند

قسم به عشق ، که گمگشته ی دلم بودی

اگر کنار تو بودم ، مکملم بودی

شعر برای اسم سوگند

به خاک مشترک و پاک هر دو مان سوگند

من از وجود تو بودم ، تو از گلم بودی

شعر درباره اسم سوگند

در نامه ها، پیغام ها، سوگند خوردم

من هم شما را دوست دارم باورت نیست

شعر درمورد اسم سوگند

جرم من ، فاشِ مگوهاست وَ حکمم سنگین

چه کند شاهدِ سوگند به قرآن خورده ؟

شعر از اسم سوگند

خورده ای سوگند روزی عهد خود را بشکنی

این شکستن نا مسلمانیست حرفش را نزن

شعر با کلمه سوگند

خواستی عشق زلالم را بسنجی با قسم

ای تو تنها بر لبم سوگند، قرآنی مگر؟

شعر با نام سوگند

 سوگند به سایه لطیفت

سوگند نمی خورم به ذاتت

شعر در مورد اسم سوگند

 خوری سوگند که فردا بیایم

چه دامن گیردت سوگند خواری

شعر در مورد اسم سوگند

 تو با سوگند کاری پخته ای سر

که بر اسرار پنهانی سواری

شعر درباره اسم سوگند

 به می سوگند خوردم جرعه ای بخش

که ما را در گلو سوگند مانده ست

شعر اسم سوگند

 به سوگند تو جان را بسته ام، وای

که چندش دل بر این سوگند دارم

شعر با اسم سوگند

 و آنک سوگند خورم جز به سر او نخورم

و آنک سوگند من و توبه ام اشکست کجاست

شعر برای اسم سوگند

 چه وعده می دهی و چه سوگند می خوری

سوگند و عشوه را تو سپر می کنی مکن

شعر درباره اسم سوگند

 می فرمائی که عهد و سوگند تو کو

بی عهد مرا نه عهد و سوگند تو کرد

شعر درمورد اسم سوگند

 ای باد ! به خاک مصطفایت سوگند

باران ! به علی مرتضایت سوگند

 افتاده به گریه خلق، بس کن بس کن

دریا ! به شهید کربلایت سوگند

شعر از اسم سوگند

 به خاک پای تو خوردیم سوگند

از آن معنی که سوگندی عظیم است

شعر با کلمه سوگند

 گفتی که وفا نیاید از من

سوگند مخور که استوار است

شعر با نام سوگند

 شیرینست دروغ تو، ز هم ارچه زنی لاغ

حلوا نتوان خورد ازینسان که تو سوگند

شعر در مورد اسم سوگند

 ندارم صبر، اگر باور نداری

بگیر، اینک بیا، دستم به سوگند

شعر با نام سوگند

 دل را بسوختی و هنوز از برای تو

سوگند می خورد که به آتش درون شود

شعر در مورد اسم سوگند

 سوگند من شکستی، عهدم به باد دادی

با این ستیزه رویی روز و شبم به یادی

شعر درباره اسم سوگند

 ای رفته و بر سینه ما داغ نهاده

سوگند به جان تو که: اندر دل مایی

شعر اسم سوگند

 نه سوگند است، سوگند هریمن

نه دل میسوزدش بر کس، نه دامن

شعر با اسم سوگند

 جان گفت که ای فردم سوگند بدین دردم

سوگند بدان زلفی عاشق کش سودایی

شعر برای اسم سوگند

 ای به مهر تو آسمان در بند

یاد من کن، چو میدهم سوگند

شعر درباره اسم سوگند

 نه به سوگند راست کار شود

نه به پیمان و عهد یار شود

شعر درمورد اسم سوگند

 بناتوانی من یاس میخورد سوگند

که ناله ئی نکشیدم چو خامه تصویر

شعر از اسم سوگند

 به طاق جفت ابروی تو سوگند

که همجفت غمم تا از تو طاقم

شعر با کلمه سوگند

 مینا فروش چرخ ز مینا هر آنچه ساخت

سوگند یاد کرد که یاقوت احمر است

شعر با نام سوگند

 دل به سوگند دروغش نتوان بستن

که به هر لحظه دگرگونه کند آئین

شعر در مورد اسم سوگند

 نه سوگند است، سوگند هریمن

نه دل میسوزدش بر کس، نه دامن

شعر در مورد اسم سوگند

 گوئی بتو داده اند سوگند

کاین راز، نهان کنی به لبخند

شعر درباره اسم سوگند

 جوزا سحر نهاد حمایل برابرم

یعنی غلام شاهم و سوگند می خورم

شعر اسم سوگند

 به گیسوی تو خوردم دوش سوگند

که من از پای تو سر بر نگیرم

شعر با اسم سوگند

 سوگند خورده ای که از این پس جفا کنی

سوگند بشکنی و جفا را رها کنی

شعر برای اسم سوگند

 سوگند خورده باشد، تا من زیم، نخندم

سوگند او بسوزد، چون چهره برگشایی

شعر درباره اسم سوگند

 سوگند بدان دل که شده است او پستش

سوگند بدان جان که شده است او مستش

شعر درمورد اسم سوگند

 سوگند بدان دم که مرا میدیدند

پیمانه به دستی و به دستی دستش

شعر از اسم سوگند

 سوگند می دهم به خدایت که بس کنی

گرچه عطا چو عمر مکرر نکوتر است

شعر با کلمه سوگند

 سوگند هم به خاک شریفش که خورده نیست

زو به نواله ای دهن ناشتای خاک

شعر با نام سوگند

 فلک خورد سوگند بر همت او

که در کون جز تو مقدم ندارم

شعر در مورد اسم سوگند

 خاک درگاهش به عرض مصحف است

جای سوگند کیان در شرق و غرب

شعر درمورد اسم سوگند

 این خسته دل که دعوی عشق تو می کند

سوگند راستش بقد دلربای تست

شعر از اسم سوگند

 خنده زد گل بر رخ دلبند او

کان چنان بر باد شد سوگند او

شعر با کلمه سوگند

 خنده زد گل، بر رخ دلبند او

+کآن چنان برباد شد سوگند او

شعر با نام سوگند

 سوگند به جانت ار فروشم

یک موی به هر که در جهانت

شعر در مورد اسم سوگند

 و آنان که به دیدار چنان میل ندارند

سوگند توان خورد که بی عقل و خسانند

شعر در مورد اسم سوگند

 در عهد تو ای نگار دلبند

بس عهد که بشکنند و سوگند

شعر درباره اسم سوگند

جان جهان و عصمت دین است برفلک

سوگند خورد جان ملایک به جان اوست

شعر اسم سوگند

 جانا بجز از عشق تو دیگر هوسم نیست

سوگند خورم من که بجای تو کسم نیست

شعر با اسم سوگند

 هیچ برهانی برای کذب چون سوگند نیست

راستی چون پرده بردارد، قسم نامحرم است

شعر برای اسم سوگند

 سخن شمرده و سنجیده گوی بی سوگند

که شاهد سخنان دروغ، سوگندست

شعر درباره اسم سوگند

 سوگند می دهم به سر زلف خود ترا

کز من اگر شکسته تری یافتی بگو

شعر درمورد اسم سوگند

 هنوز با تو کنون می خورد فلک سوگند

هنوز با تو کنون می کند جهان میثاق

شعر از اسم سوگند

 ز خاک کوی حبیبم، مران، که سلمان را

بخاک پای و سر کوی یار، سوگند است

شعر با کلمه سوگند

 خسروا یاد می کنم هر دم

به سر تخت خسروی سوگند

شعر در مورد اسم سوگند

شعر با ی

شعر با ی ،شعر با ی مشاعره،شعر با ی شروع شه,شعر با ی شروع شه,شعر که با ی شروع شه,بیت شعر که با ی شروع شه,شعر که اولش با ی شروع شه,یه شعر که با ب شروع شه,شعر با حرف یا,شعر با حرف ی شروع شود,شعر با حرف ی شروع بشه,شعری که با حرف ی شروع شود,شعر که با حرف ی شروع بشه,شعری که با حرف ی شروع بشه

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد که با حرف ی شروع می شوند برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

یـارب چـها به سینه این خاکدان در است

کـس نـیـسـت واقـف ایـنـهـمـه راز نـهفته را

شعر با ی

یوسیف کیمی وئرسه یـدیلـه دینـدارینـا قیمـت جان

نقدی ایلـه مـن ده خـریـداریـن اولاردیـم

شعر با ی مشاعره

یا رب از ابر هدایت برسان بارانی

پیشتر زان که چو گردی ز میان برخیزم

شعر با ی شروع شه

 یوسف فروختن به زر ناب هم خطاست

نفرین به من اگر تورا به زر ناب دهم

شعر با حرف ی شروع شود

یک نعره مستانه ز جایی نشنیدیم

ویران شود این شهر که میخوانه ندارد

شعری که با حرف ی

 یک شب از عشاق جا ماندیم وبس

قصه نالایقی خواندیم وبس

بیت شعر که با ی شروع شه

یا بزن سیلی به رویم یا نوازش کن سرم

در دو حالت چون رسم بردست تو می بوسمش 

شعر که اولش با ی شروع شه

یارم چوقدح بدست گیرد

  بازار بتان شکست گیرد

شعر با ی مشاعره

یک نفر آمد صدایم کرد و رفت

در قفس بودم، رهایم کرد و رفت

شعر با ی شروع شه

یارب به کمند عشق پا بستم کن 

از دامن غیر خودتهی دستم کن 

یکباره زاندیشه عقلم برهان 

وزباده صاف عشق سر مستم کن

شعر با حرف ی شروع شود

یک سال دیگر آمد و دنیا عوض نشد

چیزی بغیر پیرهن از ما عوض نشد

بیت شعر که با ی شروع شه

یارب به کریمی کریمانت بخش 

بر آب دیده یتیمانت بخش 

صد بار به لطف و کرمت بخشیدی 

یم بار به سلطان خراسانت بخش

شعری که با حرف ی

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتیم

در میان لاله و گل آشیانی داشتیم

شعر با ی مشاعره

یک قطره چشیدیدم زمینای محبت 

گشتیم فنا زدریای محبت 

شعر که اولش با ی شروع شه

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ

نیست یاری که مرا یاد کند

شعر با ی شروع شه

یار شو ای مونس غمخوارگان 

چاره کن ای چاره ی بیچارپان 

قافله شد بی کسی ما ببین 

ای کس ما بی کسب ما ببین 

شعر با حرف ی شروع شود

یاد روزی که به عشق تو گرفتار شدم

از سر خویش گذر کرده سوی یار شدم

بیت شعر که با ی شروع شه

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم 

دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

شعری که با حرف ی

یادگار از تو همین سوخته جانی است مرا

شعله از توست اگر گرم زبانی ست مرا

شعر که اولش با ی شروع شه

یارب این آتش که در جان من است 

سرد کن زآنسان که کردی بر خلیل

 

شعر با ی مشاعره

یاد وصال می کنم، دیده پر آب می شود

شرح فراق می کنم، سینه کباب می شود

بیت شعر که با ی شروع شه

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب

کز هر زبان که می شنویم نا مکرر است 

شعر با ی شروع شه

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار

ترک رضای خویش کند بر رضای یار

شعر با ی

یادایام جوانی جگرم خون می کرد 

خوب شد پیر شدم کم کم و نسیان آمد 

شعر با حرف ی شروع شود

یارا بهشت، صحبت یاران همدم است

دیدار یار نامناسب، جهنم است

شعری که با حرف ی

یک قطره که با موج کسی پا نشدم 

گم بودمو هیچ وقت پیدا نشدم

شعر که اولش با ی شروع شه

یار رب چه چشمه ای است محبت که من از آن

یک قطره آب خوردم و دریا گریستم

بیت شعر که با ی شروع شه

یارب آن شاه وش ماه رخ زهره جبین 

در یکتای که وگوهر یکدانه کیست

شعر با ی مشاعره

یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت 

یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد

شعر با ی

یافت پس از صد نگه مطلب مخصوص خویش

دیده که جوینده بود عشوه‌ی ممتاز را

تیز نگاهی به بزم پرده برافکند و کرد

پرده در محتشم نرگس غماز را

شعر با حرف ی شروع شود

یاران مدد که جذبه‌ی عشق قوی کمند

دیگر به جای پرخطری می‌کشد مرا

شعری که با حرف ی

یادباد آن که به خلوتگه وصلت شب و روز

دل سرا پرده‌ی صد راز نهان بود مرا

شعر با ی شروع شه

یادباد آن که چو آغاز سخن می‌کردی

با تو صد زمزمه در زیر زبان بود مرا

بیت شعر که با ی شروع شه

یاد باد آن که چو می‌شد سرت از باده گران

دوش منت کش آن بار گران بود مرا

شعر با ی مشاعره

یاد باد آن که به بالین تو شبهای دراز

پاسبان مردم چشم نگران بود مرا

شعری که با حرف ی

یاد باد آن که دمی گر ز درت می‌رفتم

محتشم پیش سگان تو ضمان بود مرا

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور

کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

شعر با ی شروع شه

یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی

عمریست پشیمان ز پشیمانی خویشم

بیت شعر که با ی شروع شه

یارب آن نوگل خندان که سپردی به منش

می سپارم به تو از دست حسود چمنش

شعر که اولش با ی شروع شه

یاد ایامی که در گلشن مکانی داشتم

در میان لاله و گل آشیانی داشتم

شعر با ی

*”یک تار موی او به دو عالم نمیدهند

با عشقش این معامله گفتیم و سر گرفت

شعر با ی مشاعره

یک نوک پا به چادر چوپانیم بیا

کز دستچین لاله کنم تکیه گاه تو

شعر با حرف ی شروع شود

یار قند غزلش بر لب و آب آینه گون

طوطی جانم از آن پسته شکرخا باشد

شعر با ی شروع شه

یارب مباد کز پا جانان من بیافتد

درد و بلای او کاش بر جان من بیافتد

یک عمر گریه کردم ای آسمان روا نیست

دردانه ام زچشم گریان من بیافتد

بیت شعر که با ی شروع شه

یاد بگذشته چو آن دورنمای وطن است

که شود بر افق شام غریبان ترسیم

شعر با ی شروع شه

یک عمر در شرار محبت گداختم

تا صیرفی عشق چه سنجد عیار من

شعری که با حرف ی

یکی شکسته نوازی کن ای نسیم عنایت

که در هوای تو لرزنده تر ز شاخه بیدم

شعر با ی

یاد گلچین معانی و نوید و گلشن

نوشخواری بود و نعشه معتاد هنوز

شعر با ی مشاعره

 یعقوب ها زهجر تو بیت الحزن نشین

ای صدهزار یوسف مصری به چاه کن

یارب چه ها به سینه این خاکدان در است

کس نیست واقف این همه راز نهفته را

شعر که اولش با ی شروع شه

یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

شعر با ی شروع شه

یاد باد آن که چو چشمت به عتابم می‌کشت

معجز عیسویت در لب شکرخا بود

شعر با ی شروع شه

یاد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس

جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

شعر با حرف ی شروع شود

یاد باد آن که رخت شمع طرب می‌افروخت

وین دل سوخته پروانه ناپروا بود

بیت شعر که با ی شروع شه

یاد باد آن که در آن بزمگه خلق و ادب

آن که او خنده مستانه زدی صهبا بود

شعری که با حرف ی

یاد باد آن که چو یاقوت قدح خنده زدی

در میان من و لعل تو حکایت‌ها بود

شعر با ی شروع شه

یاد باد آن که نگارم چو کمر بربستی

در رکابش مه نو پیک جهان پیما بود

شعر که اولش با ی شروع شه

یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست

و آنچه در مسجدم امروز کم است آن جا بود

شعر با ی

یاد باد آن که به اصلاح شما می‌شد راست

نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود

شعر با ی مشاعره

یاری اندر کس نمیبینیم یاران را چه شد؟

دوستی کی آمد آخر دوستداران را چه شد؟

بیت شعر که با ی شروع شه

یارب به خدایی خداییت

وانگه به کمال پادشاییت

از عشق به غایتی رسانم

کو ماند اگر چه من نمانم

شعر با حرف ی شروع شود

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا

یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

شعر با ی شروع شه

یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست

از نقطه‌ای بترس که شیطانی‌ات کنند

شعر با ی

یا رب چه شد که خانه طاعت خراب شد

کعبه مقام بت شد و زمزم سراب شد

شعری که با حرف ی

یارم چو قدح به دست گیرد

بازار بتان شــــــکست گیرد

شعر با ی مشاعره

یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر

کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی

شعر که اولش با ی شروع شه

یا رب اندر کنف سایه آن سرو بلند

گر من سوخته یک دم بنشینم چه شود

بیت شعر که با ی شروع شه

یا رب، نگاه کس، به کسی آشنا مکن

گر میکنی، کرم کن و از هم جدا مکن

شعر با حرف ی شروع شود

یکی دو فصل گذشت از درو ، ولی چه کنم

که باز خوشه ی دلتنگیم دروده نشد

چه چیز تازه در این غربت است ؟ کی ؟ چه زمان

غروب جمعه ی من بی تو پوک و پوده نشد ؟

شعر با ی شروع شه

یارم تویی در عالم، یار دگر ندارم

تا در تنم بود جان، دل از تو بر ندارم

شعر با ی

یک دست آوازی ندارد نازنینم

ما خامشان این دست های بی دهانیم

افسانه ها ،‌میدان عشاق بزرگند

ما عاشقان کوچک بی داستانیم

شعر با ی مشاعره

یار من پاک تر از برگ گل است

یار من جاذبه ی  لطف و وفاست

شعر که اولش با ی شروع شه

یک بار هم که گردنه امن و امان نبود

گرگی به گله می زند و می درد مرا

در این مراقبت چه فریبی است ای تبر

هیزم شکن برای چه می پرورد مرا ؟

بیت شعر که با ی شروع شه

یافتم روشندلی، از گریه های نیمه شب

خاطری چون صبح دارم، از صفای نیمه شب

شعر با حرف ی شروع شود

یا رب به محمد و علی و زهرا 

یا رب به حسین و حسن و آل‌عبا

کز لطف برآر حاجتم در دو سرا 

بی‌منت خلق یا علی الاعلا

شعری که با حرف ی

یا گل نورسته شو، یا بلبل شوریده باش

یا چراغ خانه، یا آتش به جان پروانه باش

شعر با ی شروع شه

یک قطره می ز جام تو ای یار دلفریب 

آن می دهد که در همه ملک جهان نبود

شعر با ی مشاعره

یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد

یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند

شعر با ی

یک غمزه کرد و ریخت به جان، یک شرر کز آن

در بارگاه قدس برِ قدسیان نبود

بیت شعر که با ی شروع شه

 یک جهان بر هم زدم وز جمله بگزیدم تو را

من چه می کردم به عالم گر نمی دیدم تو را

شعر که اولش با ی شروع شه

یارب چه بلا که عشق یارست 

زو عقل به درد و جان فکارست

شعر با حرف ی شروع شود

یک دل و یک جهت و یک رو باش

از دو رویان جهان یک سو باش

شعری که با حرف ی

یار من خسرو خوبان و لبش شیرین است 

خبرش نیست که فرهاد وی این مسکین است

شعر با ی شروع شه

یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم

هر چند در این عهد خریدار ندارد

شعر که اولش با ی شروع شه

یک نظر کن در جهان آب و گل از روی لطف 

دوستان را گل برافشان دشمنان را خار ده

بیت شعر که با ی شروع شه

یک قصه بیش نیست غم عشق و این عجب

کز هر زبان که می شنوم نامکرر است

شعر با ی

یک نظر مستانه کردی عاقبت

عقل را دیوانه کردی عاقبت

با غم خود آشنای کردی مرا

از خودم بیگانه کردی عاقبت

شعر با ی مشاعره

یک وعده خواهم از تو که باشم در انتظار

حاکم تویی در آمدن دیر و زود خویش

شعر با حرف ی شروع شود

یک ره از او نشد مرا کار دل حزین روا 

هاتف اگرچه عمرها در ره او شتافتم

شعری که با حرف ی

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور

کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

شعر با ی مشاعره

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح 

هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

بیت شعر که با ی شروع شه

یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود

دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

شعر با ی

یاد باد آنکه در صفحه ی شطرنج دلت 

شاه غم بودم و با کیش رخت مات شدم

شعر با ی شروع شه

یوسیف کیمی وئرسه یـدیلـه دینـدارینـا قیمـت

جان نقدی ایلـه مـن ده خـریـداریـن اولاردیـم

شعر با ی

اشعار محسن حسینخانی

اشعار محسن حسینخانی ,اشعار محسن حسینخانی,شعر محسن حسینخانی,اشعار کوتاه محسن حسینخانی,اشعار ناب محسن حسینخانی,محسن حسینخانی اشعار سپید,شعر های محسن حسینخانی,شعر از محسن حسینخانی,دفتر شعر محسن حسینخانی,شعرهای کوتاه محسن حسینخانی,شعر محسن حسینخانی,شعر های محسن حسینخانی,شعر از محسن حسینخانی,دفتر شعر محسن حسینخانی,اشعار محسن حسینخانی

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد محسن حسینخانی برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

بگو دوستت دارم

و بگذار این واژه

تا زیر خاک هم

با ما بیاید!

با ما دوباره متولد شود!

اشعار محسن حسینخانی

این بار درختی شویم

که شاخه هایش انگشتان من باشند

برگ هایش موهای تو

اشعار محسن حسینخانی

بگو دوستت دارم

تا فردا همه باور کنند

آواز دو پرنده

که در قلب درختی لانه کرده اند

چیزی جز “دوستت دارم” نیست!

شعر محسن حسینخانی

صدای خنده های تو

افتادن تکه های یخ است

در لیوان بهار نارنج

بخند!

می خواهم

گلویی تازه کنم!

اشعار کوتاه محسن حسینخانی

خواستم برایت شعری بنویسم

آمدی و

کنارم نشستی

موهایت را

باز کردی …

اشعار ناب محسن حسینخانی

بهار

کم کم

با گل هایش

دارد می رود

محسن حسینخانی اشعار سپید

من که

پا به پای بهار باریدم

یک گل هم بیشتر ندارم

خدایا

چرا نمی شود

با آن بروم؟!

شعر های محسن حسینخانی

کاش

شروع نمی کردی!

کاش

اینقدر زیبا شروع نمی کردی

کاش

تمام می کردی!

کاش

لااقل تلخ تمام می کردی!

شعر از محسن حسینخانی

حالم

شبیه شعری نیمکاره است

در کاغذی مچاله شده

که باد

آن را به بازی گرفته

دفتر شعر محسن حسینخانی

خورشید

روسری اش را پهن کرده روی میز

گنجشک ها

سر و صدایی به پا کرده اند که نپرس

مانده ام

چای اول صبحم را

با شکر خنده ات بخورم

یا قند لب

شعرهای کوتاه محسن حسینخانی

جنگ تو را به من نزدیک‌ تر کرد

شب ها

با هر منوری که رد می شد

برایت آروزویی می کردم

و روزها

پشت دوستت دارم هایت

سنگر می گرفتم

شعر محسن حسینخانی

جنگ

تو را به من نزدیکتر کرد

آنقدر که

برایت کشته شدم!

شعر های محسن حسینخانی

وقتی موهایت

روی صورتت می افتند

حتما دلشان

برای دیدن چشم هایت تنگ شده

شعر از محسن حسینخانی

وقتی خمیازه می کشی و

دستت جلوی دهانت می رود

حتما انگشتانت

دلشان برای عطر نفست

تنگ شده

دفتر شعر محسن حسینخانی

وقتی حرف می زنی

حتما گوش هایت

دلشان برای صدایت تنگ شده

حالا بگو

من بدون تو

چگونه زنده بمانم!

اشعار محسن حسینخانی

تو خوبی

که من خوب می نویسم

اشعار محسن حسینخانی

با تو

کلمات

به بهترین شکل جلو می روند

و با تمام وجود

وظیفه شان را انجام می دهند

اشعار محسن حسینخانی

من

شعر را

از زمین خاکی دل تو

شروع کردم

شعر محسن حسینخانی

عمری روبه روی هم بودیم و

بهم نمی رسیم

اما نگاهمان عاشقانه در هم بود

ما دو شکوفه سیب بودیم

کاش هیچ وقت به رسیدن فکر نمی کردیم

اشعار کوتاه محسن حسینخانی

من یک شاعرم

مرد ثروتمندی نیستم!

سوار هیچ اسب سفیدی نشده ام!

و خیلی ها

در این دنیا از من

بلند قد تر و خوشتیپ تر هستند

اما هیچ مردی نمی تواند

مثل من

قلم دست بگیرد

و روی کاغذ از تو

بتی زیبا بتراشد!

اشعار ناب محسن حسینخانی

در من ریشه کرده ای

اسمت که می آید

گونه هایم

گل می اندازند

خنده هایم

شکوفه می دهند.

محسن حسینخانی اشعار سپید

دوست داشتنم هنوز بوی باران و کاهگل می دهد

بوی مداد جویده شده ی کودکی ام

بوی گلبرگ های گل محمدی لای قرآن

شعر های محسن حسینخانی

من تو را به اندازه انگشتان دستم دوست دارم

نه بیشتر نه کمتر …

شعر از محسن حسینخانی

ابرها

راه گم کرده اند

وگرنه

کوچه ی بی درخت

باران می خواهد چه کار!؟

که تنهایی کبوتری را

تا پشت بی قراری پنجره ی ما بکاشند!؟

یا غربت لنگه کفشی خیس را

روی سیم های چراغ برق؛

که هی از بندهایش

اشک می چکد…!؟

دفتر شعر محسن حسینخانی

درخت باران می خواهد چه کار!؟

پنجره باران می خواهد.

نگاه خسته باران می خواهد.

دلتنگی…

دلتنگی باران می خواهد.

شعرهای کوتاه محسن حسینخانی

حتما باد

شعرهایی که برایت سروده ام را

به گوش بیدها رسانده

که این گونه

مجنون شده اند.

شعر محسن حسینخانی

تو آمده ای

و من تازه کلاس اولم!

من را

روی نیمکتی از مژه هایت بنشان!

تا ببینی

در یک پلک بهم زدنت

چگونه با سواد می شوم

شعر های محسن حسینخانی

دستم را بگیر

و روی تخته ی سیاه گیسوانت بچرخان!

و “مرد آمد” را با من تکرار کن

“مرد آمد”

“مرد در باران آمد”

“مرد با اسب آمد…”

آنقدر تکرار کن!

تا مرد بماند!

بماند و با تو

الفبای زندگی را یاد بگیرد.

شعر از محسن حسینخانی

خط های روی پیشانی ام

ربطی به سنم ندارد

دارم

روزهای بعدِ رفتنت را می شمارم…

دفتر شعر محسن حسینخانی

می روی که خوشبخت شوی

و من

حال کودکی را دارم

که نخ بادبادکش پاره شده…

مانده

برای اوج گرفتنش

ذوق کند

یا برای از دست دادنش

گریه…!

اشعار محسن حسینخانی

زمستان

گرمترین فصل سال است

وقتی درخت ها

لباس هایشان را

در می آورند

و تو

برای اولین بار

دستم را

می گیری.

اشعار محسن حسینخانی

عجیب نیست

در آوردن

خرگوش یا کبوتر

از کلاه یک شعبده باز

وقتی تو

از لای موهایت

بهار را

بیرون می آوری!

اشعار محسن حسینخانی

چقدر صدای دویدنت از کوچه دور شده

می ترسم چشم بردارم و

تلافی تمام قایم باشک های گذشته را

سرم در آورده باشی

شعر محسن حسینخانی

می ترسم این زمانه لعنتی

آنقدر بزرگت کرده باشد

که دیگر زیر چادر مادرت جا نشوی

اشعار کوتاه محسن حسینخانی

می ترسم دور شده باشی

آنقدر که خودت را

پشت مردی غریبه پنهان کرده باشی

اشعار ناب محسن حسینخانی

نه! چشم بر نمی دارم

می خواهم تمام ده، بیست، سی، چهل های عالم را

به توان دوستت دارم هایم برسانم

تا خودت را برایم پیدا کنی.

محسن حسینخانی اشعار سپید

شهر را

با زیبایی ات تنها گذاشتم

و با بلیطی که بوی باروت می داد

حرکت کردم

شعر های محسن حسینخانی

سال ها گذشت

انتظارت شهر را

زیباتر کرد

اما سرباز دشمن

از من عاشق‌تر بود!

شعر از محسن حسینخانی

جنگ تمام شده

نخل های سوخته سبز شده اند

ویرانه ها آباد

اما علم پیشرفت نکرده!

دفتر شعر محسن حسینخانی

هنوز هیچ‌کس نتوانسته

دستی شبیه دست های تو را

به من پیوند بزند.

شعرهای کوتاه محسن حسینخانی

دلتنگی هایم برای تو

تمامی ندارد…

شعر محسن حسینخانی

عزیزم!

آن روز که روسری گلدارت را

سرت کردی

فکر بی تابی پروانه ها نبودی!؟

شعر های محسن حسینخانی

چشم های تو آبی نیست

وگرنه حتما

در آنها غرق می شدم

سیاه نیست

وگرنه حتما درآنها

به خواب می رفتم

سبز نیست

وگرنه حتما در آنها گم می شدم

اما

نه دوست دارم غرق شوم

نه به خواب بروم

نه گم شوم

شعر از محسن حسینخانی

من دوست دارم

هر صبح

قله ای تازه از چشم هایت را

فتح کنم

و هر غروب

جرعه ای از آنها بنوشم

بانوی چشم قهوه ای من…

دفتر شعر محسن حسینخانی

می گویند

ماه نو را که دیدی

آرزویی کن!

هرشب می بینمت

و هرشب

آرزویت می کنم

اشعار محسن حسینخانی

دستان تو صبح هستند

وقتی آب را به صورتت می پاشند

تا آینه مثل هر روز

از تو معذرت خواهی کند

وقتی کاسه شیر را روی اجاق می گذارند

تا شعله از گرمی آن ها اجازه بگیرد

وقتی پرده ها را کنار می زند

تا حریر و لطافتش

چروک و کهنگی را دور کند

وقتی پنجره را باز می کند

تا خورشید انتظار نکشد..

اشعار محسن حسینخانی

دستان تو

صبح هستند.

اشعار محسن حسینخانی

قهرت را می توانم تحمل کنم

بهانه ات را..

لج بازی ات را..

شعر محسن حسینخانی

اما دامن آبی چین دارت را نه!

ماهی کوچکی می شوم

که بعد از عمری

دریا را دیده!

اشعار کوتاه محسن حسینخانی

عمری روبروی هم بودیم و

بهم نمی رسیدیم!

اما نگاهمان عاشقانه در هم بود

اشعار ناب محسن حسینخانی

ما دو شکوفه سیب بودیم..

کاش هیچ وقت

به رسیدن فکر نمی کردیم.

محسن حسینخانی اشعار سپید

گاهی

به کبوتری فکر می کنم

که بال‌هایش آسمان را به زمین دوخت

و بر پاهایش حرف هایی بسته شده بود

که راه را به آن نشان می داد

شعر های محسن حسینخانی

وقتی مقصد معلوم نباشد

دهان هیچ نامه ی عاشقانه ای

با هیچ بوسه ای مهر و موم نخواهد شد!

شعر از محسن حسینخانی

در من ننشستی!

و من چشم هایم را

کنار تمام پنجره های شهر

جا گذاشتم.

دفتر شعر محسن حسینخانی

تو

لیوان آبت را با خیال راحت می نوشی

من

حسودی می کنم به لبه ی لیوان

که لب های تو به آن می خورد

شعرهای کوتاه محسن حسینخانی

لیوان

به چشم های من، که به تو خیره شده

و گلدانِ روی میز، به من و لیوان!

و

لیوان آبت را با خیال راحت می خوری

و همه چیز از تو آب می خورد

شعر محسن حسینخانی

بیا و به این‌ها بگو

کم خودشان را

به پنجره اتاقم بکوبند!

شعر های محسن حسینخانی

بگو آن طرف پنجره

شمع نیست

دل من است که آتش گرفته!

شعر از محسن حسینخانی

اصلا

آن روز که روسری گلدارت را سرت کردی

فکر بی‌تابی این همه پروانه نبودی!؟

دفتر شعر محسن حسینخانی

دست‌هایت را

به گردنم حلقه کن

من

این اسارت شیرین را دوست دارم…

اشعار محسن حسینخانی

دوست داشتن

فقط گفتن “دوستت دارم” نیست

بگذار دوست داشتنت

مثل نشانی خانه ای باشد

که نه از کوچه اش معلوم است

نه از رنگ درش

و نه از پلاکش

و فقط  آن را

از عطر گل های باغچه اش میشناسی

اشعار محسن حسینخانی

شاخه ای تنها بودم

نه می فهمیدم

زمین چیست

نه آسمان!

اشعار محسن حسینخانی

آمدی،

مثل گنجشکی

که قرار بود

برای لحظه ای

مرا از تنهایی در آورد.

شعر محسن حسینخانی

کاش نمی آمدی

کاش نمی فهمیدم.

بین زمین و آسمان

گیر افتاده ام…!

اشعار کوتاه محسن حسینخانی

تکلیفم را

روشن کن!

نه مثل آتشی

در قلب درختی جوان

اشعار ناب محسن حسینخانی

مثل آتشی که

سرخپوستی

برای علامت به معشوقه اش

برپا کرده.

محسن حسینخانی اشعار سپید

ﻣﻦ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﮐﻮﻩ ﺍﻡ

ﺗﻮ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺟﻨﮕﻞ

ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ

ﺑﺮﺍی تو ﺁﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ

ﺩﻟﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﮓ ﺷﻮﺩ

ﺑﺮﮒ ﻫﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﻧﺪ

ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﮐﻪ ﺷﻮﯼ

ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﯽ ﺩﻫﯽ

ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ، ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻠﺦ

ﻣﻦ ﺍﻣﺎ

فقط هرازگاهی

ﭼﻨﺪ ﺳﻨﮓ ﺭﯾﺰﻩ ﮐﻮﭼﮏ

ﺍﺯ ﺩﻟﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﺩ

شعر های محسن حسینخانی

می خواستم

از پنجره ی تو

به دنیا نگاه کنم

پرده ای که کنار زدم اما

 آغاز غمگین ترین نمایش جهان بود

و سکوت

 ماندگارترین دیالوگش…

شعر از محسن حسینخانی

روز اول

هر کدام یک حلقه داشتیم

با هر حرفی که نمی زدیم

حلقه ای به حلقه ها  اضافه می شد

و نمایش غمگین تر.

دفتر شعر محسن حسینخانی

ما سکوت کردیم

و صدای زنجیرها که پایمان بستیم

موسیقی پایانی این نمایش شد.

شعرهای کوتاه محسن حسینخانی

پیراهنت را

به بند رخت می سپارم

از آن طرف دنیا

ابرها

دست و پای خود را گم می کنند

شعر محسن حسینخانی

برای گل هایش

ابری

جا خوش می کند در گلویم

شعر های محسن حسینخانی

ابری

می نشیند در بشقابم

پیراهنت را

از بند رخت می کشم

ابرها

باران را از یاد می برند

و آرام

گوشه ای کز می کنند.

شعر از محسن حسینخانی

بعضی ترس ها

به ترکش های درون قلب می مانند

فقط مرگ می تواند بیرونشان بکشد!

دفتر شعر محسن حسینخانی

دهان چمدانت

بوی برگشتن نمی داد که بستی اش

و آن روز

باران

فقط برای باز شدن چتر تو بارید

اشعار محسن حسینخانی

خیال برگشتنت

لیوانی پر از آب است

بگذار

مثل شاخه گلی مصنوعی بمانم.

اشعار محسن حسینخانی